“ความรักเป็นเรื่องของความรู้สึก ไม่ใช่เรื่องของการกระทำ”
เป็นที่มาของคำว่า ทำดีแทบตาย แต่ก็ไม่ได้อะไร
ถ้าคนนั้นไม่ได้มีใจให้กับเรา อาจจะไม่ได้เกี่ยวอะไรกับซีรีย์เรื่องนี้โดยตรง
แต่เป็นสิ่งที่คิดขึ้นได้ในขณะที่ดูซีรีย์เรื่องนี้ สะท้อนถึงความรักที่ไม่สมหวังของชเวจุนซู
ผู้ชายที่แสนดี ดีพร้อมทุกอย่าง และเป็นผู้ชายที่อยู่เคียงบ่าเคียงไหล่กับยูจองอึม
นางเอกของเรื่องมาถึง 30 ปี แต่สุดท้ายที่ได้กลับมาคือคำว่าเพื่อนรัก
รู้สึกโกรธนางเอกที่เห็นแก่ตัว แฟนก็จะเอา เพื่อนก็จะเอา ไม่สามารถรักเพื่อนในฐานะคนรักได้
แต่ก็ไม่ยอมปล่อยให้เพื่อนไปตามทาง บังคับให้อยู่ข้างๆ นางอีก อินไปหน่อยนะจุดนี้
เป็นซีรีย์ที่เล่าถึงความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง ตั้งแต่พบกัน รู้จักกัน รักกัน แต่งงานกัน
อยู่ด้วยกัน จนกระทั่งเลิกรากันไป ซึ่งในความสัมพันธ์แต่ละครั้ง แต่ล่ะคน
มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะประคับประคองให้มันราบลื่นไปได้
เป็นปกติที่ต้องมีอุปสรรคเข้ามาเรื่อยๆ อยากให้มองว่าอุปสรรคนั้น
มันเป็นแค่บททดสอบ สุดท้ายแล้วถ้ารักกันจริง ไม่ว่ายากแค่ไหน ก็ต้องผ่านไปได้
คังฮุนนัม (Nam Goong Min) ผ.อ แกลเลอรี่ ของเล่น ชายหนุ่มผู้ที่คิดว่าความรักเป็นเรื่องง่าย เป็นกูรูผู้เชี่ยวชาญเรื่องของความรัก ความสัมพันธ์ จากสิ่งที่เห็นรอบตัว เขียนคอลัมน์ในนิตยสารเรื่องของความรัก
แต่ทว่าตัวเองไม่เคยคิดจะรักใคร กลัวว่าสุดท้ายแล้วจะทำให้คนอื่นเจ็บปวด
เพราะตัวเค้าเองเกิดก็จากความสัมพันธ์ที่ไม่สมหวัง
ยูจองอึม (Hwang Jung Eum) หญิงสาวที่เคยเจ็บปวดเรื่องของความรัก
เพราะไม่ประสีประสาเรื่องของความรัก (แฟนเก่าที่ทิ้งไปได้กล่าวไว้)
ทำงานในบริษัทจัดหาคู่ เพื่อให้สมาชิกได้เดตและแต่งงานกัน
เนื่องจากเห็นว่าคังฮุนนัม เป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องของความรัก จึงให้มาช่วยเหลือในงานของตัวเองเพื่อที่จะไม่ได้โดนปลดจากตำแหน่งงาน
ชเวจุนซู ( Choi Tae Joon ) หมอกายภาพบำบัด เพื่อนสนิทจองฮึม
ที่อาศัยอยู่ภายในบ้านหลังเดียวกัน เป็นชายหนุ่มที่ใครๆ ต่างต้องการ
แต่ก็ไม่มีแฟนและไม่ยอมไปเดตกับใครสักที หลงรักจองฮึมตอนไหนไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีตอนพ่อจองฮึมบอกไฟเขียวให้จีบลูกสาวตัวเองได้
ที่สำคัญสิ่งที่ซีรีย์เรื่องนี้พยายามจะสื่อคือ
ความรักมันไม่ใช่เรื่องของทฤษฏี ไม่มีกฎตายตัว เรามักมองเห็นเรื่องราวของคนอื่นว่ามันเป็นเรื่องง่าย
เพราะเรามีเหตุผลมากพอที่จะคิดวิเคราะห์ แต่พอเรื่องของตัวเองเราก็มักจะตกม้าตาย
เอาตัวไม่รอดถึงแม้ว่าจะเก่งแค่ไหนก็เถอะ
เพราะในตอนที่เรามีความรักสิ่งที่มักจะขาดไปเสมอ คือเรื่องของเหตุผล ซึ่งอารมณ์และความรู้สึกจะมาก่อนเสมอ แต่สิ่งเดียวที่จะประคับประคอง
ความสัมพันธ์นั้นไปได้อย่างตลอดรอดฝั่ง คือความรักนั้นเอง...เช่นกัน
หากไม่มีซึ่งความรักแล้วนั้น ถึงแม้จะพยายามทำให้ความสัมพันธ์มันดีแค่ไหน
สุดท้ายมันก็ไม่มีความหมายอยู่ดี เพราะความรักมันเป็นเรื่องของความรู้สึก
ไม่ใช่เรื่องของการกระทำ
ความประทับใจแรกพบ สำคัญฉันใด
ความประทับใจเมื่อจากลาก็สำคัญฉันนั้น
รูปแบบของความสัมพันธ์เป็นตัวกำหนดว่าช่วงเวลาเหล่านั้นน่าจดจำ
หรือเป็นบาดแผลที่ยากจะลืม
ถ้าเราอยากมอบความทรงจำดีๆ แทนที่จะทำร้ายอีกฝ่าย
ก็เหมือนกับการเตรียมตัวสร้างความประทับใจแรกพบ
เราต้องเตรียมคำร่ำลาให้ดี
ธรรมชาติสร้างให้หญิงชาย ต่างกัน และความแตกต่างนำมาซึ่งการเข้าใจผิด
เราสามารถจบความสัมพันธ์ด้วยดี
ความคบหากันคือความทรงจำ แตกต่างไปตามมุมมอง
เหตุการณ์เดียวกัน แต่ความทรงจำต่างกัน สิ่งนั้นคือการคบหากัน
ความสัมพันธ์เป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้
เหมือนที่ทำนายไว้ว่าโลกจะแตก แต่มันก็ยังคงอยู่จนถึงทุกวันนี้
บทสรุปของความสัมพันธ์ เป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้
